____________ ____________ ταξιδεύοντας: 61 ~ Λόνι Χαλ Ντυπόν: Στα περίχωρα της Αθήνας

ταξιδεύοντας

Τετάρτη 16 Ιουλίου 2008

61 ~ Λόνι Χαλ Ντυπόν: Στα περίχωρα της Αθήνας


Lonnie Hull Dupont
Αγάπησα κάθε λεπτό που έζησα στην Ελλάδα


Δεκέμβρης στις ακτές του Ιονίου

Ι

Στο σταθμό του τραίνου, τα κάρβουνα γκρεμίζονται
από τη σχάρα του τζακιού.
Οι γυναίκες αποθέτουν τις τσάντες
με τα σκόρδα και τις τομάτες
για να τρίψουν τα κοκκινισμένα χέρια τους
και να τυλιχτούν με τις μαντίλες.
Τις παρατηρώ καθώς βγαίνουν έξω
στους μουσκεμένους και γυαλιστερούς δρόμους.

Περιμένω μέχρι να φανείς στην πόρτα.
Παίρνεις τα χέρια μου, τα σφίγγεις
σαν να μην μπορείς να πιστέψεις πως είμαι εδώ.
Πιέζεις τις παλάμες μου στο μελαχρινό πρόσωπό σου.

Έξω είναι σκοτεινά και βρέχει,
μπορώ ν' ακούσω τη θάλασσα. Φεύγουμε τρέχοντας σαν παιδιά
μέσα στο ήσυχο χωριό, για το σπίτι σου.
Κάτω απ' τα φώτα του δρόμου σταματάς να με κυττάξεις,
ξεσπάς σε γέλια με τα βρεγμένα μαλλιά μου.

ΙΙ
...
Δείχνεις σαν να θες μόνο
ν' ακούς τη φωνή μου' δεν λες τίποτα.
Μ' ακολουθείς από δωμάτιο σε δωμάτιο,
πίνοντας ρετσίνα. Καθαρίζω πορτοκάλια στην κουζίνα,
σ' αγγίζω στο χωλ, πλαγιάζω μαζί σου στο κρεβάτι.
Τα παραθυρόφυλλα λαχταρούν ν' ανοίξουν
αυτή την υγρή νύχτα.
Παρατηρούμε τις σκιές μας στο ταβάνι,
δύο, μετά μία, και ξανά.
...
μτφ: Ιωάννα Μοάτσου-Στρατηγοπούλου

= = =

O πατέρας μου ήταν Έλληνας, αλλά δεν τον γνώριζα καθόλου. Τον συνάντησα από σύμπτωση - μόλις είχα αποφοιτήσει και δούλευα σερβιτόρα σε ένα ελληνικό εστιατόριο της πόλης μου. Του έμοιαζα τόσο πολύ που οι πελάτες συμπέραναν ότι ήμουν ένα από τα παιδιά του. Έτσι, κατάφερα να τον γνωρίσω. Και ίσως ήταν η τόση απόσταση από τις ρίζες μου που με έκανε να ενδιαφερθώ για την σύγχρονη Ελλάδα. Μετά από λίγο καιρό, μού δόθηκε η ευκαιρία να δραπετεύσω από τη ζωή μου για ένα χρόνο και να βρεθώ στα περίχωρα της Αθήνας για να διδάξω Αγγλικά.
Η εμπειρία μου από την Ελλάδα ήταν, στο μεγαλύτερο βαθμό της, αστική, αν και περιστασιακώς γνώρισα την ύπαιθρο και τα νησιά και λάτρεψα κάθε λεπτό που έζησα εκεί. Έμαθα να ζω χωρίς αυτοκίνητο. Ερωτεύτηκα. Δοκίμασα σκόρδο, ρίγανη, λεμόνια. Έμαθα να μιλώ Ελληνικά, κυρίως από τους ταξιτζήδες, που μου έδωσαν μαθήματα, συνοδευόμενα με νεύματα και χειρονομίες, και που είχαν και την απολαυστική για μένα συνήθεια να τραγουδούν καθώς οδηγούσαν.
Ξαφνικά, είχα ελεύθερο χρόνο να γράψω κι ένιωσα την ποίηση να ζωντανεύει μέσα μου. Ζούσα σ' ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον από αυτό που είχε συνηθίσει να ζει ένα κορίτσι από το Μίσιγκαν. Αργοί ρυθμοί, ζεστασιά, ευωδιές, μια χώρα που οι άνθρωποι κυττάζονταν στα μάτια κι άρχιζαν να τραγουδούν χωρίς κανένα λόγο. Έγραψα για το άμεσο περιβάλλον μου, για τη ζωή μου από απόσταση, για τον Έλληνα πατέρα μου.
Μετά από ένα χρόνο, ένιωσα την ανάγκη να ξαναγυρίσω στην πατρίδα μου και να αντιμετωπίσω πάλι τη ζωή μου... Θυμάμαι, ότι επιστρέφοντας με το αεροπλάνο , ήθελα να μείνω ξυπνητή ώστε αυτός ο χρόνος που πέρασα στη Ελλάδα να μην περάσει, ακόμα, στο παρελθόν. Λαγοκοιμήθηκα, όμως, και ξαφνικά τινάχτηκα απότομα με τη σκέψη: Πώς θα ζήσω τώρα εκεί που οι άνδρες δεν τραγουδάνε; - L.H.D.
(μτφ: Ιωάννα Μοάτσου-Στρατηγοπούλου)



Η βραβευμένη ποιήτρια Lonnie Hull Dupont γεννήθηκε στο Τζάκσον της πολιτείας του Μίσιγκαν, και αφού έζησε επί ένα χρόνο στην Ελλάδα και δέκα χρόνια στο Σαν Φρανσίσκο, όπου και υπήρξε ενεργό μέλος, της εκεί ποιητικής κοινότητας, ξαναγύρισε στην γενέτειρά της, όπου εργάζεται ως συγγραφέας και επιμελήτρια βιβλίων. Έχει εκδώσει πέντε ποιητικές συλλογές και ποιήματά της, έχουν δημοσιευθεί σε περισσότερα από εξήντα λογοτεχνικά περιοδικά και ανθολογίες. - (Κ.σ-Μ.)

= = =

Η λέξη "τέχνη", κατά κάποιο τρόπο,
έχει "φορτωθεί" σε άχαρους ανθρώπους.
Κατέληξε να σημαίνει κάτι απειλητικό
και εξεζητημένο, αντί να είναι
συγκινητικό, προσωπικό κι ενδιαφέρον.
Η τέχνη ανήκει σε όλους μας. - L.H.D
(Κ.σ-Μ)

- Πηγή: Kindled Terraces, Edited by Don Schofield -
Truman State University Press

- Φωτογραφίες: epodunk.com, advance.spu.edu
H κεντρική φωτογραφία είναι της Patricia Schwartz
- Εξώφυλλο βιβλίου: chapters.indigo.ca