____________ ____________ ταξιδεύοντας: 50 ~ Χε Γουέι: στην άβυσσο της θάλασσας του μυθικού Αιγαίου

ταξιδεύοντας

Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2008

50 ~ Χε Γουέι: στην άβυσσο της θάλασσας του μυθικού Αιγαίου


He Wei (1967 - 1996)
στον καθρέφτη της θάλασσας


Έπεσε το πρώτο χιόνι στον Χορτιάτη
εκεί που τελευταία φορά πήγα πέρσι
και μίλησα για την πουλημένη γη.
Στο δωμάτιο το ράδιο μιλάει χωρίς να με ρωτήσει
για πράγματα που έγιναν παρά τη θέλησή μας
για ανάγκες, για πίστη και για μνήμες των ταξιδεμένων ημερών.
Ώρα περασμένη δύο, άλλο τσιγάρο δεν έχω να ανάψω.
Μένει το ποτό, μα με ποιον να το πιω;
Ούτε φεγγάρι, ούτε λουλούδια, ούτε ο Λι Τάι-Πο
και αρχίζω να κλαίω, να θρηνώ το φθινόπωρο
τότε που γεννήθηκα με την ευχή της νεκρής μου γιαγιάς,
θρηνώ τη γέννησή μου είκοσι τρία χρόνια μετά σ' αυτήν την ξένη παγωνιά
Πώς να βγάλω τούτο το χειμώνα;


Χιόνι στον Χορτιάτη (φωτ: flickr.com, από poterium)



Κοιτάζοντας τη θάλασσα
δεν είδα μόνο τα δυο πανιά σαν περιστέρια
και απέραντους ελαιώνες που τους περπάτησα χθες,
δεν είδα μόνο τα κύματα σαν σχισμένα μετάξια
κάτω από έναν τόσο χαρούμενο ήλιο,
να αγγίζουν τα δυτικά βουνά.

Είδα και τα μάτια μου στον καθρέφτη της
είδα αιωρούμενες μορφές που το μυαλό δεν
μπόρεσε να διώξει.
Και θαρρώ πως είναι οι σκιές του παρελθόντος χρόνου,
πως είναι οι μαύροι άγγελοι
χωρίς τα μάγια.

Στον καθρέφτη της θάλασσας
είδα τα μάτια μου, τον σκονισμένο καθρέφτη του εαυτού μου


Στην Χαλκιδική (φωτ: flickr.com, από TomOnTour)

__ __ __ __

Χε Γουέι θα πει Πόσο Μεγάλος, και ο Χε Γουέι έκανε μεγάλο δρόμο για να έρθει στην Ελλάδα. Σε ηλικία δεκαοκτώ ετών, αφήνει την επαρχία Χουμπέι της Κεντρικής Κίνας, τον τόπο όπου γεννήθηκε και ολοκλήρωσε τις βασικές σπουδές του, και έρχεται στην Θεσσαλονίκη για να ακολουθήσει ανώτερες και ανώτατες σπουδές στο ΑΠΘ. Στην εισαγωγή του βιβλίου Χε Γουέι, Τα ελληνικά ποιήματα - Μεταφράσεις - Φιλοσοφικό δοκίμιο, η Μπίλη Βέμη, που επιμελήθηκε την έκδοση μαζί με τον Γιώργο Κορδομενίδη, μας δίνει βιογραφικές πληροφορίες:

Ο Χε Γουέι (22.9.1967 - 31.5.1996) γεννήθηκε στην επαρχία Hubei της Κεντρικής Κίνας από μια εργατική οικογένεια με έξι παιδιά. Τον Ιούλιο του 1985 αποφοίτησε από το Κολλέγιο Ξένων Γλωσσών της πόλης Wuhan, στο οποίο φοιτούν ως υπότροφοι, μετά από απαιτητικές εξετάσεις, μόνον άριστοι φοιτητές. Τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς ήρθε στην Θεσσαλονίκη με υποτροφία του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών και σπούδασε στο Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Στο ίδιο Τμήμα ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές στη Φιλοσοφία και ξεκίνησε την εκπόνηση της διδακτορικής στου διατριβής, με θέμα τη σύγκριση της φιλοσοφίας του Ηράκλειτου και του Λάο Τσε. Άρχισε να γράφει ποιήματα στα ελληνικά την άνοιξη του 1987, οπότε ξεκίνησε να μεταφράζει τον Καβάφη στα κινεζικά. Δημοσίευσε ποιήματά του στην Οδό Πανός (49, Μάιος-Ιούνιος 1990) και υπήρξε βασικός σύμβουλος σε αφιέρωμα του περιοδικού Εντευκτήριο για την κινεζική λογοτεχνία (τχ.21, Δεκέμβριος 1991). Έδωσε συνεντεύξεις σε εφημερίδες της Θεσσαλονίκης, στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση, όπου είχε προσκληθεί με αφορμή πολιτικά ή πολιτισμικά γεγονότα της Κίνας. Ο Γουέι πέθανε ξαφνικά το μεσημέρι της τελευταίας ημέρας του Μάη 1996, από έμφραγμα του μυοκαρδίου, περπατώντας στους ζεστούς δρόμους της Θεσσαλονίκης, όπου ζούσε και σπούδαζε.


Yangtze River valley, Hubei - China


__ __ __ __

Στο φάρο της Αλοννήσου

Θαρρώ πως όλα θα 'σβησαν
στην άβυσσο της θάλασσας
αυτού του μυθικού Αιγαίου,

σαν τα ερείπια που μονάχα ηρεμούν στις πέτρες
σαν τα τραγούδια των προγόνων,

κι έμεινε αυτό το κύμα μόνο
να βασιλεύει στην ψυχή, καθώς χάνονται
τα βήματά μας, τα δειλά
στη μνήμη και στην επιθυμία'
ταξιδεύουν και χάνονται...

Image and video hosting by TinyPic
Aλόννησος, η παλιά Χώρα  (φωτ: flickr.com, από Son of Groucho)



Νυχτερινό μπάνιο στο βάλτο της Επανωμής

Ένα κόκκινο φεγγάρι μισοφαγωμένο από τα κουνούπια κρεμάται σαν ένα πύργο, σαν ένα σπαθί.
Η θάλασσα λάδι, μετάξι, λαμποκοπεί, ανεβοκατεβαίνει' ένα διαμάντι στης γης τη σπιθαμή.
Τρεις φίλοι γυμνοί, κυκλικά αγκαλιασμένοι φωνάζουν μια προσευχή κι ανθίζει ένα νέρινο λουλούδι.
Ενώ το αυτοκίνητο, ολοένα βουλιάζει στη λάσπη' από την πολλή νύστα δεν μπορεί πια να σηκωθεί.


Επανωμή, παραλία "Ποταμός"


- τα δύο πρώτα ποιήματα είναι από το βιβλίο Χε Γουέι, Τα
Ελληνικά Ποιήματα, Μεταφράσεις, Φιλοσοφικό Δοκίμιο

Εκδόσεις: Εντευκτηρίου, Θεσσαλονίκη 2002
Επιμέλεια: Γιώργος Κορδομενίδης και Μπίλη Βέμη



- το τρίτο ποίημα είναι από την Οδό Πανός, τχ. 60-61/Μάρτιος 1992, και
- το τέταρτο από την Οδό Πανός, τχ. 123/Ιαν.2004

Η φωτογραφία του He Wei και το εξώφυλλο του βιβλίου
είναι από την ιστοσελίδα του Ριζοσπάστη
Φωτογραφίeς: ag-edit.lightlink.com, flickr.com, aeolus-rc.com