____________ ____________ ταξιδεύοντας: 9 ~ Στην Καρδαμύλη με τον Πάτρικ Λη Φέρμορ

ταξιδεύοντας

Παρασκευή 30 Ιουνίου 2006

9 ~ Στην Καρδαμύλη με τον Πάτρικ Λη Φέρμορ

Image Hosted by ImageShack.us
Sir Patrick Michael Leigh Fermor (1915)
Ακολουθώντας την Ιστορία



1933: «Ν' αλλάξω σκηνικό· να εγκαταλείψω το Λονδίνο και την Αγγλία και να σεργιανίσω την Ευρώπη σαν απλός αλήτης ή -σύμφωνα με πιο προσωπική διατύπωση- σαν φτωχός προσκυνητής ή περιπλανώμενος καλόγερος, ένας περιηγητής φιλόσοφος, ένας μοναχικός ιππότης»



Image Hosted by ImageShack.us



1941: Ένας άνδρας με στολή Βρετανού αξιωματικού, μόνος του, επάνω σε ένα χιονισμένο βουνό - είναι στην Αλβανία. Μιλάει ρέοντα Ελληνικά. Οι Έλληνες στρατιώτες τον αποκαλούν, χαϊδευτικά, "Ο Άγγλος". Όποτε μπορεί, εκείνος μιλάει για ποίηση και λογοτεχνία.

1944, Κρήτη: καθώς ο Βρετανός κομάντο βγάζει τη στολή Γερμανού αξιωματικού που είχε απατηλά φορέσει, πέντε Κρητικοί σύντροφοί του κι ένας Βρετανός αξιωματικός κρατούν δέσμιο έναν Γερμανό αξιωματικό. Είναι ο στρατηγός Κράιπε - ο διοικητής των Γερμανικών Κατοχικών Δυνάμεων στην Κρήτη - που οι άνδρες έχουν μόλις απαγάγει. Τις νύχτες που δεν υπάρχουν πυροβολισμοί, ο αιχμάλωτος και ο Άγγλος αξιωματικός-απαγωγέας μιλάνε για τον Όμηρο και τους μεγάλους τραγικούς.



Image Hosted by ImageShack.us
Ο Ντερκ Μπόγκαρντ στον ρόλο του Βρετανού αξιωματικού Πάτρικ Λη Φέρμορ


«Το 1941, όσοι διασωθήκαμε από τη Μάχη της Κρήτης, είχαμε φυγαδευθεί στη Μέση Ανατολή. Πρώτα στην Αλεξάνδρεια και έπειτα στο Κάιρο. Εκεί λοιπόν στις όχθες του Νείλου, αλλά και στην πόλη του Μεγάλου Αλεξάνδρου, είχα την ευκαιρία να γνωριστώ και αργότερα να αποκτήσω φιλική σχέση με τον Γιώργο Σεφέρη»


Ο Σεφέρης γράφει τις «Μέρες του Ιουνίου του '41», μόλις ο Φέρμορ φθάνει στην Αίγυπτο, μετά τη Μάχη της Κρήτης.


Image Hosted by ImageShack.us

MΕΡΕΣ ΤΟΥ ΙΟΥΝΙΟΥ ΤΟΥ '41

Βγήκε το νέο φεγγάρι στην Αλεξάνδρεια
κρατώντας το παλιό στην αγκαλιά του
κι εμείς πηγαίνοντας κατά την Πόρτα του Ήλιου
μες στο σκοτάδι της καρδιάς - τρείς φίλοι.
Ποιος θέλει τώρα να λουστεί στα νερά του Πρωτέα;
Τη μεταμόρφωση τη γυρέψαμε στα νιάτα μας
με πόθους που έπαιζαν σαν τα μεγάλα ψάρια
σε πέλαγα που φύραναν ξαφνικά.
πιστεύαμε στην παντοδυναμία του κορμιού.
Και τώρα βγήκε το νέο φεγγάρι αγκαλιασμένο
με το παλιό. με τ' όμορφο νησί ματώνοντας
λαβωμένο. το ήρεμο νησί, το δυνατό νησί, το αθώο.
Και τα κορμιά σαν τσακισμένα κλαδιά
και σαν ξεριζωμένες ρίζες.
Η δίψα μας
ένιππος φύλακας μαρμαρωμένος
στη σκοτεινή πόρτα του Ήλιου
δεν ξέρει να ζητήσει τίποτε: φυλάγεται
ξενιτεμένη εδώ τριγύρω
κοντά στον τάφο του Μεγάλου Αλεξάντρου.


Κρήτη - Αλεξάνδρεια - Νότιος Αφρική, Μάης -Σεπτ. '41

= = = = = = = =

Image Hosted by ImageShack.us
Μεταξύ Καρδαμύλης και Worcestershire
Image Hosted by ImageShack.us

"πατρίδα είναι εκεί όπου έχουμε τα βιβλία μας"


Ο Πάτρικ Λη Φέρμορ στο σπίτι του στην Καρδαμύλη
(H φωτογραφία είναι από το blog MANIFESTOGR)


...Προχθές, ξεφυλλίζοντας την ιταλική εφημερίδα La Repubblica, έπεσα πάνω σε έναν άλλον ορισμό της πατρίδας, διατυπωμένο, προφανώς με βρετανικό φλέγμα, από τον Πάτρικ Λη Φέρμορ, τον αειθαλή 90χρονο συγγραφέα ταξιδιωτικής λογοτεχνίας, ίσως τον πιο σημαντικό συγγραφέα στο είδος αυτό της γραμματείας. Κατά τον Πάτρικ Λη Φέρμορ «πατρίδα είναι εκεί όπου έχουμε τα βιβλία μας», δηλαδή για τον ίδιο πατρίδα του είναι η Καρδαμύλη της Μάνης, μπροστά στη θάλασσα, ανάμεσα στις ελιές και στα κυπαρίσσια. Φαντάζομαι ότι ο Λη Φέρμορ υπονοεί κάτι περισσότερο από τις βιβλιοθήκες και τα βιβλία, κάτι περισσότερο από την υλική υπόστασή τους. Υπονοεί ίσως τα βιβλία-κόσμους, κάτι σαν Το βιβλίο της ανησυχίας του Πορτογάλου Φερνάντο Πεσσόα, γραμμένο με το ψευδώνυμο Μπερνάρντο Σοάρες, του οποίου ο πρώτος τόμος μόλις κυκλοφόρησε στα ελληνικά σε θαυμάσια μετάφραση της Μαρίας Παπαδήμα (εκδόσεις Εξάντας). Σκέφτομαι πολλές φορές τους μεταφραστές· τι δύναμη πρέπει να έχουν για να ακροβατούν στην κόψη τόσο διαφορετικών γλωσσικών πατρίδων, τι αποθέματα σθένους για να δουλεύουν σαν δικό τους κάτι που δεν είναι δικό τους, που δεν θα γίνει ποτέ δικό τους. ...


ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ - Το ΒΗΜΑ, 20/02/2005


Image Hosted by ImageShack.us
«Η αγάπη μου για την Ελλάδα ήταν απόλυτη»


Τα λιγοστά αρχαία Ελληνικά που είχε μάθει στο σχολείο μετατράπηκαν, σχεδόν δια μαγείας, σε άπταιστα νέα Ελληνικά και η Ελλάδα κέρδισε παντοτινό κράτημα μέσα του.


Image Hosted by ImageShack.us
Η Καρδαμύλη στα 1820

= = = = =


Ο Πάτρικ Λη Φέρμορ γεννήθηκε το 1915 από γονείς αγγλικής και ιρλανδέζικης καταγωγής. Μετά από «θυελλώδη» σχολικά χρόνια και ένα ταξίδι με τα πόδια ώς την Κωνσταντινούπολη που κράτησε ενάμιση χρόνο, έζησε και ταξίδεψε στα Βαλκάνια και στο Αιγαίο. Σ' αυτό το διάστημα απέκτησε ζωηρό ενδιαφέρον για τις γλώσσες και αγάπη για τους μακρινούς τόπους. Κατατάχτηκε στην «Ιρλανδική Φρουρά» (Irish Guards) το 1939, και το 1941 τοποθετήθηκε σύνδεσμος στην Αλβανία, και πολέμησε στην Ελλάδα και στην Κρήτη, στην οποία, κατά τη γερμανική Κατοχή, ξαναγύρισε τρεις φορές (τη μια με αλεξίπτωτο). Μεταμφιεσμένος σε βοσκό, έζησε πάνω από δυο χρόνια στα βουνά οργανώνοντας την αντίσταση, και την αιχμαλωσία και μεταφορά του Γερμανού Διοικητή Στρατηγού Κράιπε. Τιμήθηκε με το Παράσημο Διακεκριμένων Υπηρεσιών το 1944 και το Παράσημο του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας το 1943 και ανακηρύχτηκε επίτιμος δημότης Ηρακλείου Κρήτης. Το 1990 ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτωρ της Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κεντ. Ο Πάτρικ Λη Φέρμορ έχει γράψει Το Δέντρο του Ταξιδιώτη για τις Δυτικές Ινδίες (βραβείο Λογοτεχνίας της Heineman Foundation το 1950 και βραβείο Kemsley το 1951), Καιρός για σιωπή, Τα βιολιά του Σαιν-Ζακ (δημοσιεύθηκε στη Νέα Εστία του 1990-1991, τόμοι 127-129, μεταφρασμένο από τη Μαίρη Βοσταντζή), Μάνη, βιβλίο παράλληλο με τούτο (βραβείο Duff Cooper Memorial, Κατάλογος Εκλεκτών Βιβλίων της Book Society), που εκδόθηκε στα ελληνικά μεταφρασμένο από τον Τζαννή Τζανετάκη, και Καιρός για δώρα (Ετήσιο Λογοτεχνικό Βραβείο W.H. Smith and Son, 1978), που ο κριτικός Ian Morris το χαρακτηρίζει «τουλάχιστον αριστούργημα», και που καλύπτει το κουραστικό ταξίδι του στην Κωνσταντινούπολη, ώς την Ουγγαρία. Η συνέχεια, Ανάμεσα στα δάση και στο νερό, συνεχίζει την ιστορία αυτού του ταξιδιού (βραβείο Ταξιδιωτικού Βιβλίου Thomas Cook και βραβείο της Αργυρής Πένας, 1987). Ο Πάτρικ Λη Φέρμορ ζει τώρα στην Ελλάδα, σ' ένα σπίτι που σχεδίασε και έχτισε ο ίδιος. Είναι αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. - Eκδόσεις "Ωκεανίδα" (www.oceanida.gr)


= = = = =

«Από μικρό παιδί ήμουν αποφασισμένος να γίνω συγγραφέας· ήταν το μόνο βέβαιο αυτό»
.
Image Hosted by ImageShack.us Image Hosted by ImageShack.us

Image Hosted by ImageShack.us Image Hosted by ImageShack.us Image Hosted by ImageShack.us

= = = = = =

«Το χρονικό της περιπλάνησης του Φέρμορ στην Ευρώπη είναι ένας λογοτεχνικός θησαυρός, ένα υπέροχο αμάλγαμα δράσης και παρατήρησης».
The Observer

Image Hosted by ImageShack.us


To Bήμα, Κυριακή 22 Αυγούστου 2004:
Ο υπερθετικός βαθμός και η υπερβολή χαρακτηρίζουν τον Πάτρικ Λι Φέρμορ- όταν, για παράδειγμα, κάπνιζε, άναβε 100 τσιγάρα την ημέρα. Περπατώντας προς το σπίτι του, σε έναν ελαιώνα έξω από την Καρδαμύλη, ένα ζεστό μεσημέρι του Ιουλίου, έκανα πρόβες για το τι θα τον ρωτήσω, τι θα του πω. Οι φίλοι μου με είχαν προειδοποιήσει: «Μην του πεις ότι ασχολείσαι με την πεζοπορία γιατί θα βάλει τα γέλια - ο άνθρωπος έχει περπατήσει από το Χουκ της Ολλανδίας ως την Κωνσταντινούπολη». Είχα κλείσει το ραντεβού για τη συνέντευξη μέσω του εκδότη. Αφορμή η μετάφραση στα ελληνικά του βιβλίου H εποχή της δωρεάς. Φθάνοντας στο ξενοδοχείο βρήκα μια κάρτα με την οποία με προσκαλούσε σε γεύμα. Κρασί και κασετόφωνο λοιπόν, ένας διάλογος μάλλον χωρίς έρμα, από τον οποίο σταχυολόγησα κάποιες φράσεις.

Φθάνοντας στην ψηλή πέτρινη μάντρα προσπαθώ να φανταστώ τι σπίτι κρύβεται πίσω: μου έχουν ήδη πει ότι είναι «από τα ωραιότερα της Μεσογείου»- το έχει σχεδιάσει ο αρχιτέκτονας Νίκος Χατζημιχάλης. Θα χρειαζόμουν σελίδες για να το περιγράψω. Αρκούμαι λοιπόν σε μία φράση: θα έκανα όλα τα εγκλήματα του κυρίου Ρίπλεϊ προκειμένου να το αποκτήσω.

Εμφανίζεται ο κυρ Μιχάλης με ένα ποτήρι στο χέρι. Το αποκαλούν «κυρ Μιχάλη» στην Καρδαμύλη. «Είναι από το μεσαίο μου όνομα, το Μάικλ. Το "Πάτρικ" στα ελληνικά θα γινόταν "Πατρίκιος", θα ακουγόταν αστείο...» λέει. Οι αθηναίοι φίλοι του τον αποκαλούν «Πάντι». Προτείνει απεριτίφ, ζητώ νερό και μάλλον του κακοφαίνεται. Παλικάρι πάντως ο κυρ Πάντι. Ενενήντα ετών, ακμαιότατος. «Εκεί που κάθησες καθόταν ο Γιώργης, ήταν η αγαπημένη του θέση». Λέει ιστορίες για τους καλούς του φίλους, «τους δυο Γιώργηδες». Ο Σεφέρης ήταν τακτικός μουσαφίρης στο σπίτι της Καρδαμύλης. Ο Κατσίμπαλης είχε πάει μόνο μία φορά και δεν έφθασε ως το σπίτι. «Είχαν έρθει ένα καλοκαίρι αλλά δεν μπορούσε να κατεβεί το μονοπάτι. Το ξέρεις ότι είχε ένα κακό πόδι; Γι' αυτό πήραμε το τραπέζι, το ανεβάσαμε στον δρόμο και περάσαμε τη βραδιά κάτω από τα αστέρια...». Ο Λι Φέρμορ έχει γράψει ιστορία με αυτά τα αυθόρμητα. Ενα βράδυ με τη γυναίκα του, την Ιωάννα (η Τζόαν Λι Φέρμορ τον άφησε μόνο του πέρυσι, ύστερα από συμβίωση 60 ετών), τοποθέτησαν ένα τραπέζι μες στη θάλασσα, άναψαν κεριά και δείπνησαν φορώντας επίσημο ένδυμα αλλά ξυπόλυτοι...


Θα επιχειρούσε σήμερα ένα ταξίδι όπως αυτό της τριλογίας του; «Οχι βέβαια, είμαι πολύ μεγάλος» λέει γελώντας, αν και δεν έχει κλείσει καλά καλά τα ενενήντα. Αν ήταν όμως 18 ετών ξανά, θα περπατούσε από την Ολλανδία ως την Τουρκία; «Σήμερα ένα τέτοιο ταξίδι δεν θα είχε ενδιαφέρον. Ο κόσμος έχει γίνει δυσάρεστος, δεν είναι ελκυστικός για έναν νέο άνθρωπο. Πολλά κράτη έχασαν την ομορφιά τους. Πέρασαν φρικτές πολιτικές εμπειρίες. Καταστράφηκαν από αισθητικής και αρχιτεκτονικής πλευράς. Ηταν όμορφα κράτη όταν εγώ ήμουν νέος. Βρέθηκα στη σωστή εποχή. H σταλινική καταπίεση στην Ανατολική Ευρώπη ήταν καταστροφική. Ηταν τραγωδία. Αυτή η κατανομή των αγαθών δεν λειτούργησε. Στον δεύτερο τόμο του βιβλίου αναφέρομαι στη Ρουμανία. Επί Τσαουσέσκου ήταν ένας εφιάλτης. Σήμερα ίσως να είναι ενδιαφέρουσα η ιστορική συγκυρία, η χώρα όμως έχει μείνει πολύ πίσω». Το βιβλίο H εποχή της δωρεάς είναι το πρώτο μέρος μιας τριλογίας που δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη. Το τελευταίο μέρος γράφεται τώρα. Χαίρεται για τη μετάφραση της Μαίρης Βοσταντζή και ενθουσιάζεται όταν επισημαίνω ότι οι σημειώσεις της είναι πράγματι χρήσιμες. «Μόνο το εξώφυλλο δεν μου άρεσε, είναι άσχετο με τη διαδρομή» επαναλαμβάνει.

Το ταξίδι ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 1933. Ο Πάτρικ Λι Φέρμορ ήταν 18 ετών και ήθελε να αποφύγει τα προδιαγεγραμμένα: τη στρατιωτική σταδιοδρομία. Πήρε το καράβι από τη Γηραιά Αλβιόνα για την Ολλανδία. «Πήγα νοτιοανατολικά, μπήκα στη Γερμανία, βάδισα δίπλα στον Ρήνο, μετά στον Δούναβη, μπήκα στην Αυστρία, μετά στην Τσεχοσλοβακία. Στην Ουγγαρία διέσχισα τη Μεγάλη Πεδιάδα με άλογο, πέρασα από την Τρανσυλβανία, τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία περπατώντας στη μεγάλη οροσειρά των Βαλκανίων και ακολούθησα την ακτή της Μαύρης θάλασσας: Βάρνα, Μεσημβρία και Μπουργκάς. Εφθασα στην Κωνσταντινούπολη ανήμερα την Πρωτοχρονιά του 1935. Δεν ήταν το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό. Ηταν όμως η πρώτη περιπέτεια που περνούσα μόνος. Ημουν ενθουσιασμένος». Γιατί το πρώτο ταξίδι δεν έγινε στην Αφρική ή στην Ασία; «H Ευρώπη μού φαινόταν πιο ενδιαφέρουσα. Εχει πιο πλούσια ιστορία. Αγαπούσα την Ινδία - εκεί γεννήθηκε η μητέρα μου, εκεί εργαζόταν όλη τη ζωή του ο πατέρας μου και πήγα αρκετές φορές». Πώς του φαίνεται σήμερα η ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης; «Δεν είμαι καλός στα πολιτικά. Προτιμώ τις ερωτήσεις για τη λογοτεχνία. Οχι όμως για τα βιβλία μου. Ολες οι απαντήσεις γι' αυτά είναι στις σελίδες. Δεν έχω κάτι παραπάνω να προσθέσω. Να ρωτήσω εγώ κάτι; Είναι γνωστός ο Κατσίμπαλης στους νέους; Τον αναφέρουν;».
H συζήτηση επανέρχεται στην ελληνική συντροφιά του: «Ο κύκλος που ήξερα πολύ καλά ήταν ο Σεφέρης και ο Κατσίμπαλης και ο Νίκος ο Γκίκας». Στο μπαλκόνι υπάρχει μια τοιχογραφία του Γκίκα - πέρασε πολλούς μήνες στο σπίτι της Καρδαμύλης. «Είχαμε μεγάλη τύχη, όταν πρωτοήρθαμε στην Ελλάδα, μετά τον Πόλεμο, ο Σικελιανός μού δάνεισε το σπίτι του στη Σαλαμίνα και πέρασα τη μεταπολεμική άνοιξη στο σπίτι του, με τη βιβλιοθήκη του, γράφοντας. Ηταν χρυσός άνθρωπος. Αυτός δεν ήταν εκεί ούτε η γυναίκα του. Από το διπλανό μοναστήρι μού έφερναν κάθε απόγευμα σπαγκέτι για να φάω. Οι Ελληνες είναι πάντα φιλόξενοι με αυτούς που γράφουν». Ο Πάτρικ Λι Φέρμορ έχει φιλοξενήσει πολλούς αλλά και έχει φιλοξενηθεί. «Ο Βαγγέλης Αβέρωφ μού παραχώρησε το πέτρινο σπίτι του στο Μέτσοβο όταν έγραφα για τους Σαρακατσάνους. Ο Νίκος Γκίκας μού επέτρεψε να μείνω στο σπίτι-ζιγκουράτ της Υδρας για δύο χρόνια. Ο Αντώνης Μπενάκης με άφηνε να χρησιμοποιώ ένα γραφείο στο μουσείο του μετά τις ώρες λειτουργίας». Με αυτές τις αναφορές ίσως δίδονται εσφαλμένες εντυπώσεις. Ο Πάτρικ Λι Φέρμορ βολευόταν οπουδήποτε - κατέχει την τέχνη της ευζωίας. Στο Παρίσι για ένα διάστημα κοιμόταν σε ένα κρεβάτι μέσα σε κρεοπωλείο. Στην Ιταλία, στο Παλεστρίνα, κατέλυσε σε κάστρο που ήταν εγκαταλειμμένο για 100 χρόνια, όπου είχε συγκάτοικους μερικές δεκάδες αρουραίους οι οποίοι τον εξεδίωξαν... (στην φωτογραφία - από αριστερά - ο Γιώργος Κατσίμπαλης, ο Γιώργος Σεφέρης και ο Πάτρικ Λη Φέρμορ)


Ο Πάτρικ Λι Φέρμορ περιπλανήθηκε στην Ηπειρο, στη Μακεδονία - έμεινε στο Αγιον Ορος -, στη Στερεά Ελλάδα, στα νησιά. Οταν ξέσπασε ο B' Παγκόσμιος Πόλεμος επέστρεψε στην Αγγλία για να καταταγεί στην ιρλανδέζικη φρουρά. Το 1941 το υπουργείο Πολέμου τον έστειλε στο Αλβανικό Μέτωπο ως σύνδεσμο αξιωματικό στον Ελληνικό Στρατό. Επί γερμανικής κατοχής βρέθηκε στην Κρήτη και έζησε στα βουνά επί δύο χρόνια μεταμφιεσμένος σε βοσκό. Εκεί οργάνωσε την απαγωγή του γερμανού διοικητή, στρατηγού Κράιπε. «Για να μην υπάρξουν αντίποινα, αφήσαμε σημείωμα ότι η απαγωγή οργανώθηκε χωρίς τη συμμετοχή των ντόπιων». Γιατί λοιπόν επέλεξε την Καρδαμύλη αντί της Κρήτης; «Τους λατρεύω τους Κρητικούς, περάσαμε μήνες και χρόνια μαζί, και έχω τόσους σύντεκνους και κουμπάρους. Αν όμως ζούσα με τους Κρητικούς, που έχουν τόσο κλίση στα γλέντια, κάθε νύχτα θα έπινα με τους φίλους και είμαι βέβαιος ότι θα ήμουν νεκρός και πεθαμένος από πολλά χρόνια. Γι' αυτόν τον λόγο δεν έμεινα εκεί».

Από τη δεκαετία του 1950 είχε την επιθυμία να αποκτήσει ένα σπίτι στην Ελλάδα. «H Ιωάννα, η γυναίκα μου, και εγώ ήρθαμε με τα πόδια από τη Σπάρτη. Περάσαμε τον Ταΰγετο, μας άρεσε να βαδίζουμε. Μείναμε με κάτι βοσκούς εκεί πέρα και μετά βρήκαμε αυτό το θαυμάσιο, άθικτο μέρος». Επί δύο χρόνια έμειναν σε αντίσκηνο για να επιβλέπουν τις εργασίες χτισίματος, βάσει του σχεδίου του Νίκου Χατζημιχάλη. «Εχω δει την κάθε πέτρα να μπαίνει στη θέση της» λέει. Και αλλάζει θέμα: «Από πού είναι η καταγωγή σας; Αυτό δεν ρωτούν πάντα οι Ελληνες; Εχω μάθει να το ρωτάω και εγώ...». Το επιδόρπιο σερβίρεται. Ο Πάτρικ Λι Φέρμορ θα χρειαστεί μια σιέστα προτού συνεχίσει το γράψιμο. Ανακαλεί τα γεγονότα από μνήμης.

«Στο Μόναχο μου έκλεψαν τις σημειώσεις. Θυμάμαι όλο το ταξίδι εκτός από δύο ημέρες. Ενα μικρό κενό της μνήμης». Θυμάται κάθε τόπο μέσα από τους κατοίκους του. Και συσχετίζει τους ανθρώπους με την ιστορία του τόπου τους. Το βιβλίο του είναι ένα κέντημα με προσωπικές εντυπώσεις και ιστορικές, γεωγραφικές πληροφορίες.

Υπάρχουν ελεύθερα δωμάτια, αν θέλω μπορώ να αναπαυτώ, προτείνει - «αν και δεν κατάλαβα ακριβώς γιατί θέλατε να με συναντήσετε...». «Ούτε και εγώ κατάλαβα» του απαντώ στην πόρτα. Ξέρω εν τούτοις πολύ καλά γιατί το επεδίωξα. Οχι επειδή είναι ο μεγαλύτερος εν ζωή ταξιδιωτικός συγγραφέας, αλλά γιατί έχει κάνει μια ζωή που θα ήθελα να είχα κάνει και εγώ. Αλλά ας μη λέμε μεγάλες κουβέντες...
Λώρη Κέζα


= = = = =

«Εμείς, η Ελλάδα, συγκρατήσαμε, τότε που ο ουρανός είχε μαυρίσει, ολόκληρη την Ευρώπη από την κατάρρευση.»

Image Hosted by ImageShack.us


1998, Μάνη, σε ένα σπιτούδι: ποτέ, όταν μιλάει για τους αγώνες που έδωσε στην Ελλάδα, δεν χρησιμοποιεί την αντωνυμία «εγώ». Είναι πάντα «εμείς» ·είτε πρόκειται για τους Βρετανούς στρατιώτες του και τους συναδέλφους και φίλους αξιωματικούς - μιλάει συνέχεια για τον «Μόντι» Κρις Γούντχαους, για τον Ίαν Φίλντιν, για τον Τζον Πέντελμπουρι, τον αρχαιολόγο-ελληνιστή που σκοτώθηκε πολεμώντας γενναία στη Μάχη της Κρήτης - είτε πρόκειται για τους Κρήτες συντρόφους του - τον Γιώργο Ψυχουδάκη, τον Μανώλη Πατεράκη, τον Γιώργο Τυράκη - είτε για την Ελλάδα ολάκερη.


Image Hosted by ImageShack.us

«Μεγάλη τιμή. Και φυσικά γίναμε και είμαστε παιδιά των Ελλήνων. Και είμαι ευγνώμων γι' αυτό - είναι η μεγαλύτερη τιμή για μένα αυτή, να με κάνει ένα μαζί του ένας τόσο γενναίος και ευγενής λαός»



Greet Leuven: Καρδαμύλη



Kείμενα: TA NEA 7/9/98 Α.Νεγρεπόντη (από mani.org.gr),
sarantakos.com, protoporia.gr

Eικόνες: nicolacairncross.com, leuven.exto.nl,
messinia.net.gr,beenthere-donethat.org.uk


Aκόμα:
o Πάτρικ Λη Φέρμορ
- στα Αυτοβιογραφικά, και
- στο γράμμα σε χαρτί

Ενημέρωση 10 Ιουνίου 2011
Τα Νέα: Έφυγε ο Πάτρικ Λι Φέρμορ, ένας μεγάλος φίλος της Ελλάδας

Ενημέρωση 8 Μαΐου 2014
diastixo.gr - γράφει η Άρτεμις Κούπερ: O Πάτρικ Λη Φέρμορ στην Ελλάδα

4 Comments:

Blogger μαριάννα :

Η απώλεια ανθρώπων τέτοιων, είναι ακόμα πιο οδυνηρή σήμερα. Αναντικατάστατοι με την κυριολεκτική έννοια. Φεύγοντας παίρνουν μαζί τους κομμάτια απ' την ψυχή μας. Θα τον θυμόμαστε πάντα με όλη την αγάπη και την ευγνωμοσύνη που του αξίζει.

Σάββατο, Ιουνίου 11, 2011 10:58:00 π.μ.  
Anonymous Ανώνυμος :

Καλό ταξίδι "Φιλεντέμ". Η Κρήτη θα σε θυμάται για πάντα σαν δικό της παιδί.

Σάββατο, Ιουνίου 11, 2011 8:08:00 μ.μ.  
Anonymous Γιώργος Ρ. :

Παντελή, θα είσαι πάντα εδώ, μαζί μας, "ανάμεσα σε δάση και νερά".

Τετάρτη, Ιουνίου 15, 2011 10:35:00 π.μ.  
Blogger Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. :

"Εδώ μαζί μας", ναι. "Εμείς η Ελλάδα" έλεγε, δεν έλεγε "εσείς".

Και, βεβαίως, η απώλεια αυτή σήμερα - αν και έφυγε πλήρης ημερών - καθιστά ακόμα περισσότερο καταδικαστέα την ενδοτική στάση των ελλήνων πολιτικών που, εκτός από την καταστροφική πολιτική τους σε κάθε τομέα, βγάζουν στο σφυρί (χαρίζουν) την δημόσια περιουσία και όλο αυτό το πράγμα το ονομάζουν "πατριωτική υποχρέωση", "εθνική ανάγκη" ή όπως αλλιώς τους υπαγορεύουν η αγραμματοσύνη και τα ιδιοτελή τους κίνητρα.

Πέμπτη, Ιουνίου 23, 2011 6:52:00 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home