80 ~ Ποιητικές αναφορές ΧVI - Μπερνάρ Νοέλ: Περαστικός από τον Άθω
Bernard Noël (1930)
Περαστικός από τον Άθω
(απόσπασμα)
Καθισμένος στην ερειπωμένη δρόσο των χαλασμάτων βλέπω
την πένα του Ιωάννη να υψώνεται όπως
μια γλώσσα όχι η δική μου που μάταια γυροφέρνει
μια ελάχιστη ανάσα και δεν της δίνει σχήμα
ένα κομμάτι σοβά πέφτει από τον θόλο
και δημιουργεί σκόνη με αυτό που υπήρξε
ένα φύλλο όμοιο με το χέρι μου μα γιατί
να με ταράζει τόσο η ανέγγιχτη η αβάσταχτη
νεότητα των τεσσάρων μαρμάρινων κιόνων
το δέρμα τους τόσο διάφανο μέσα στον ήλιο
οι αναιδείς καμπύλες των πέτρινων σειρήνων
* * *
Δυο χιλιάδες τριάντα μέτρα κάπως πιο χαμηλός
από τον Όλυμπο διαβεβαιώνει ο Μάξιμος αλλά πιο ψηλός
από τον Παρνασσό συνθλίβεται από ένα βαρύ σύννεφο
ο άνεμος ξετυλίγει αέρινες περγαμηνές πάνω στον ώμο
της πέτρας ούτε ένας ανθρώπινος ήχος μια ηδύτητα
σταλάζει από τα ερείπια από τη ρίγανη
κάπου εδώ κοντά ζει ένας σοφός
έρχονται και τον επισκέπτονται σπουδαστές και του ζητάνε
ένα θαύμα αυτός πηγαίνει στην κουζίνα του και παίρνει
ένα μεγάλο μαχαίρι θα σας κόφω το κεφάλι
λέει και θα σας το ξανακολλήσω βάλτε λοιπόν
ένα σημάδι να τα ξεχωρίσω να μη γίνει
λάθος όλοι οι σπουδαστές κάνουν πίσω κι ο μοναχός συμπεραίνει: κανένας σας
δεν είναι έτοιμος για το θαύμα
μτφ: Λητώ Ιωακειμίδου
Άθως
Ο Μπερνάρ Νοέλ, σημαντικός Γάλλος ποιητής, συγγραφέας και δοκιμιογράφος, προκαλεί ιδαίτερη αίσθηση όταν το 1969, με το ηχηρό ψευδώνυμο Urbain d' Orlhac, δημοσιεύει το μυθιστόρημά του "Le Château de Cène" (The Castle of Communion), έργο που αναγνωρίζεται αμέσως και παίρνει τη θέση του ανάμεσα στα εκλεκτότερα του γαλλικού ερωτισμού, μαζί με τη "Ιστορία του Ματιού" του Ζωρζ Μπατάιγ και την "Ιστορία της Ο" της Πωλίν Ρεάζ.
Ο Bernard Noël, γεννήθηκε στην Sainte-Geneviève-sur-Argence στη Νότια Γαλλία, πρωτοεμφανίσθηκε στα γαλλικά γράμματα το 1953 και το 1992 τιμήθηκε με το Μέγα Εθνικό Βραβείο Ποίησης της χώρας του. Όπως όλοι οι πολιτικώς ευαισθητοποιημένοι άνθρωποι της γενιάς του, επηρεάσθηκε από τα σημαντικά γεγονότα της εποχής, όπως ήταν η ρίψη της ατομικής βόμβας, η ανακάλυψη των ναζιστικών στρατοπέδων εξόντωσης, τα εγκλήματα της Σταλινικής περιόδου, ο πόλεμος της Κορέας, της Αλγερίας, του Βιετνάμ. Αξίζει να σημειωθεί και η συμμετοχή του στις εκδηλώσεις των Καβαφείων 2005 που πραγματοποιήθηκαν στην Αλεξάνδρεια.
Το ποίημα είναι από την Ανθολογία Γαλλικής Ποίησης,
του Χριστόφορου Λιοντάκη - εκδόσεις Καστανιώτη
- Φωτογραφίες: Mπερνάρ Νοέλ -> biblored.org.co
Άθως -> φωτογραφία του James L. Stanfield από το nationalgeographic.com
Sainte-Geneviève-sur-Argence -> by cocoinzenl, από το flickr.com
του Χριστόφορου Λιοντάκη - εκδόσεις Καστανιώτη
- Φωτογραφίες: Mπερνάρ Νοέλ -> biblored.org.co
Άθως -> φωτογραφία του James L. Stanfield από το nationalgeographic.com
Sainte-Geneviève-sur-Argence -> by cocoinzenl, από το flickr.com
21 Comments:
Ο ζήλος σας είναι αξιοθαύμαστος.
Μου πέρασε απ'το νου η πιθανότητα να είστε η Κατερίνα Σ. Μ (βλ. βιβλία στο κουτί και όχι μόνον). Όπως και να' χει το πράγμα, θα μπορούσατε κάλλιστα να είστε. Μήπως να το σκεφτόσασταν; Εμείς πάντως θα συνεχίσουμε να σας διαβάζουμε.
Φιλικά
Αλίκη Κ.
Ξεκίνα μαλακά με τους εκδοτικούς οίκους "Κλικ" και "Εσπρέσσο". Για το καλό σου στο λέω...
Με μπερδεύετε, ίσως, με άλλους φίλους σας και λυπούμαι πολύ για την πόζα σας.
Επιτρέψτε μου, όμως, γι'αυτό το θεματάκι που σταθερά αναφύεται, όταν δέχεστε καλοπροαίρετα και αυθόρμητα σχόλια, να σας φανώ χρήσιμη. Σας συνιστώ ένα πολυπρισματικό "ψ" βιβλίο, έντονης ανάκλασης:
"Μυστικά γυναικών" Μπερτράν Κραμέρ
Εκδόσεις Κοσμοπόλιταν
(το "Κλικ" δεν ήταν της γενιάς μου)
Φιλικά
Αλίκη Κ.
Υ.Γ. Και μία σχετική αφιέρωση για τη φιλοξενία σας:
"And I have known the eyes already, known them all/
the eyes that fix you in a formulated phrase,/
and when I am formulated, sprawling on a pin, /
When I am pinned and wriggling on the wall, /
Then how should I begin /
To spit out all the butt-ends of my days and ways?/
And how should I presume?"
Εσπρέσσο σελ. 85 παρ. 3
(Δοκιμάστε τη, που ξέρετε τι γίνεται καμιά φορά...)
Ύστερα με μπέρδεψε και ο αρχιδιαχειριστής μου, που διαπίστωσε ότι στο άλλο σας σχόλιο υπογράψατε ως "Tα ορφανά της τηλεόρασης".
Αλλά όχι και πόζα, με αδικείτε. Με τι φόντα να ποζάρω, άλλωστε;
Για την πρότασή σας, ευχαριστώ, αλλά ό,τι φέρει ετικέτα "ψ" δεν είναι μέσα στα αναγνώσματά μου. Και αν ποτέ χρειαστώ "βοήθεια" θα προτιμήσω μια συζήτηση μ' έναν άγνωστο οδηγό νταλίκας, διαδρομή Κιλκίς-Μπουργκάς, παρά μια αναγνωστική συνεδρία με επαγγελματία ψυχαναλυτή. Πρόσφατα, και με την επιμονή δύο φίλων, ξαναπροσπάθησα με τον Γιάλομ.
Πεταμένα ευρώ κυρία Αλίκη μου, τα κλαίω. Χίλιες φορές να τα είχα ξοδέψει σε Κλικ και Εσπρέσσο! Δίκιο έχετε, πρέπει να δοκιμάσω.
υ.γ.Τελικώς κλείσαμε στο "Αλίκη Κ.";;;
Ξέρετε, το ποσουμάκι θα’τανε, το εγκιβωτισμένο που πάλευε να μάθει γαλλικά... Παιδιά, Κάθυ μου, τί περιμένετε;;; Που τα βρίσκεις, που τα χάνεις, όλη μέρα καίγονται μέσα στο τζάκι.
Για το άλλο θέμα, πείτε τα, ναι, τα “λ-ψ” βιβλία είναι κάπως ανιαρά, ενώ απ’ την άλλη, τα ζωντανά, συμφωνώ,είναι πάντα πολύ πιο “αναδομητικά”.
Τι να σας πω, δεν ξέρετε πόσο χάρηκα που τα είπαμε, εδώ στο παγκάκι σας, με τα βιβλία σας...
Σας ευχαριστώ και προς το παρόν, σας χαιρετώ.
Αλίκη κ.
υ.γ. Βρε, δαίμων, όχι κ.Αλίκη, μη μπερδευτούμε πάλι...
Όσο πάει και μικραίνει η ακτίνα δράση σας κυρία Αλίκη μου.
Προσέξτε, γιατί σε λίγο Η Αλίκη δεν (θα) μένει πια εδώ.
καληνύχτα σας
Κατερίνα Σκορτσέζε Μάρτιν
υ.γ.
Το ποσουμάκι έχει να κάνει με το εγχειρίδιο πρακτικής γατικής του γερο Πόσουμ; Nα υποθέσω μια εμμονή στον Έλιοτ;
Αλίκη Κ.
M' έχεις δει να απαντώ αλλού με τόσο κέφι; Aν βγεις λίγο παραέξω, στην πιάτσα, ξινή με ανεβάζουν, ξινή με κατεβάζουν.
Ξέρετε, σας καταλαβαίνω. Συχνά την Άνοιξη, το παθαίνω κι εγώ,αδιαφορώ μέχρι θανάτου, βέβαια, από μικρή, ήμουν πάντα αλλεργική στο νέκταρ. Η Αθανασία δε μου πάει,βρε αδερφέ!!!
Θυμάμαι, όμως, εκείνη την απροσδόκητη συνάντηση, ξέρετε ποια, τότε που «ο Χάρης μίλησε στη Δήμητρα», τότε ήταν μια δική μου «θεϊκή» στιγμή και είμαι ευγνώμων...
Σας χαιρετώ και θα σας ξαναδώ.
Αλίκη Κ.
υ.γ. Το ποσουμάκι στο παγκάκι;;; Ναι!
Τότε κρίμα! δεν ταιριάζουν οι ...αλλεργίες μας. Εγώ είμαι αλλεργική σε άλλα πράγματα. Ξέρετε σε ποια.
υ.γ.
Οι απροσδόκητες συναντήσεις είναι για πολλούς το προσδοκώμενο όφελος στο ίντερνετ. Μην αργείτε, δείξτε στον εαυτό σας την ευγνωμοσύνη που του οφείλετε.
Ξέρετε, σκέπτομαι ν'ακολουθήσω την παραίνεσή σας και να του τη δείξω...Σκέπτομαι, μάλιστα, να του στείλω και mail. Λέτε να το δεχτεί άραγες;;;
(Τελικώς, το να συναντά κανείς τόσο απροσδόκητα τον "εαυτό" του δεν είναι και λίγο...)
Σας χαιρετώ
Αλίκη Κ.
Εγώ, πάντως, συνηθίζω να στέλνω μέηλ σε διάφορους "εαυτούς" μου, ακόμα κι αν κάποιοι από αυτούς, δεν μου αρέσουν καθόλου.
Υπάρχει,λέτε,πολύσημη απάντηση στην επιθυμία;;;
Αλίκη
Χαίρετε και καλή συνέχεια...
Αλίκη Κ.
Τώρα πάει; Έχασα;
:-(
Όμως να μην σε αποχαιρετήσω αφήνοντάς σε με την απορία. Το πολύσημον ή μονόσημον της απάντησης στην επιθυμία, είναι κατά περίπτωσιν επιθυμίας. Θα πρόσθετα και το ά-σημον - κατά περίπτωσιν, πάντα.
Αλλά την καλύτερη απάντηση μόνον ο εαυτός σου μπορεί να στη δώσει. Εγώ δεν είμαι κατάλληλη και τις βαριέμαι κάπως αυτές τις συζητήσεις. Πρακτικό τελείωσα.
- - - - - -
Ανώνυμε/η, με ανάγκασες να ψάξω στο google για να καταλάβω, επιτέλους, τι είναι "τα βιβλία στο κουτί". Βλέπεις στο σπίτι μου δεν έχω μία τηλεόραση.
Κι έχεις δίκιο. Η σκέψη που πέρασε από το νου της Αλίκης Κ. ήταν αφελής, το "Κατερίνα" νομίζω πως έρχεται δεύτερο μετά το "Μαρία". Κι αν βλέπει πολύ τηλεόραση δεν αποκλείεται να με μπερδέψει και με την Κατερίνα Γιουλάκη.
Το ξέρω πως δεν είμαι ούτε «πρόκληση», ούτε «πειρασμός», γι'αυτό και δυσκολεύτηκες να με καταλάβεις.
Δε πειράζει,όμως, χάρηκα τόσο πολύ το χθόνιο χιούμορ σου που γι’αυτό και μόνον, ήδη, σου είμαι πολύ ... ευγνώμων. :-)
Αλίκη Κ.
υ.γ. Και τί σχέση έχει η Κατερίνα Γιουλάκη με την Κατερίνα Σχινά; Ένα αθώο, απλό κομπλιμέντο ήταν, ούτε και αυτό το κατάλαβες ;;;
χαιρετώ,
Κατερίνα Μοάτσου Στρατηγοπούλου
Δημοσίευση σχολίου
<< Home