37 ~ Αμίρ Ορ: 1η Συνάντηση στην Καλαμάτα

Amir Or (1956)
στα μυστήρια της ψυχής και στην τέρψη της σάρκας

Πότισέ με,

διψάω. Πότισέ με και όχι με νερό. Πότισέ με

και όχι με καθαρή λογική. Πότισέ με και όχι με ένα όνομα.

Πότισέ με και όχι με κρασί. Πότισέ με και τίποτ' άλλο,

πότισέ με. Δεν θα το κάνει η ομορφιά, δεν θα το κάνει

ο έρωτας, δεν θα το κάνει ο Θεός -

ούτε κι αυτή η ζωή δεν θα το κάνει, ούτε καμμία ζωή. Πότισέ με,

διψάω.

Από τους γνωστότερους ποιητές της γενιάς του, με επτά ποιητικές συλλογές στο ενεργητικό του και πλήθος μεταφράσεων, μεταξύ των οποίων και η Ανθολογία Ελληνικής Ερωτικής Ποίησης, ο Αμίρ Ορ, μαζί με άλλους συμπατριώτες του ποιητές και συγγραφείς, εκπροσώπησε το Ισραήλ στην 1η Συνάντηση Ελλήνων και Ισραηλινών Συγγραφέων που πραγματοποιήθηκε στην Καλαμάτα τον Ιανουάριο του 2000 και στην 3η που έγινε στην Πορταριά του Πηλίου και την Θεσσαλονίκη τον Φεβρουάριο του 2006.

Κωνσταντίνος Παρθένης: Καλαμάτα, το λιμάνι

Στην πρώτη συνάντηση που έφερε ως τίτλο τον στίχο του Γιώργου Σεφέρη «Είναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας...» ο Αμίρ Ορ ήταν ομιλητής στην δεύτερη συνεδρία με θέμα: «Παρελθόν και παρόν: Η παράδοση απέναντι στην τρέχουσα καθημερινότητα ως πηγή έμπνευσης για τον συγγραφέα», μαζί με τους συμπατριώτες του Μπάτυα Γκουρ και Ντορίτ Ραμπινιάν και τους Τάκη Θεοδωρόπουλο και Κώστα Ακρίβο.

Aπό την 1η Συνάντηση στην Καλαμάτα

Οι συναντήσεις αυτές πραγματοποιούνται στο πλαίσιο των πολιτιστικών ανταλλαγών μεταξύ των υπουργείων Πολιτισμού Ελλάδος και Ισραήλ και διοργανώνονται από το Εθνικού Κέντρου Βιβλίου, το Ισραηλινό Ινστιτούτο για την μετάφραση της Εβραϊκής Λογοτεχνίας και την Ισραηλινή πρεσβεία στην Ελλάδα. Η δεύτερη συνάντηση έγινε στο Mitzpe Ramon του Ισραήλ τον Ιανουάριο του 2005.

= = = = =

Ηλιοβασίλεμα

Σ' αυτό το ευάλωτο φως που χαμηλώνει
το μάτι βαραίνει από σκιά, βαθαίνει από απουσία.
Πράγματα αιωρούνται στο χώρο,
καθηλώνονται μόλις γίνουν ορατά, διάφανα-
κι ο τρόπος που υπάρχουν τώρα
είναι ο τρόπος τους να σβήνουν.

Το μάτι δημιουργός έχει εξασθενήσει'
κι ο κόσμος που κυλούσε -είναι σχεδόν όλος θάλασσα'
όποιος κι αν βρίσκεται μπροστά μου, πίσω μου, πλάι μου-
είναι εγώ, αλλά δεν είναι εδώ.
Και είναι ήδη αργά. Και η μέρα έφτασε στο τέλος της.
Και απομείναμε εδώ, μόνοι.

Στις όχθες του κόσμου
εκεί καθίσαμε, εκλιπαρώντας τις ψυχές μας-
εκεί θρηνήσαμε, αόμματοι,
όταν το βλέμμα μας βυθίζεται στην απέραντη θάλασσα
και ξαφνικά θυμόμαστε
ποιοι έχουμε υπάρξει.

Μετάφραση: Xάρης Βλαβιανός (Περιοδικό "Ποίηση" τ.28)

Ο Αμίρ Ορ, γεννήθηκε στο Τελ Αβίβ [φωτ.] και σπούδασε φιλοσοφία και συγκριτική θρησκειολογία στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ στο οποίο, αργότερα, δίδαξε ως λέκτωρ στο τμήμα ιστορίας της αρχαίας ελληνικής θρησκείας. Είναι ιδρυτής της Εταιρίας Helicon για την Εξέλιξη της Ποίησης στο Ισραήλ και διευθυντής και εκδότης της ομώνυμης ποιητικής περιοδικής έκδοσης. Έχει δημοσιεύσει πολυάριθμες διατριβές, άρθρα, δοκίμια θεολογίας, λογοτεχνίας, μελέτες πάνω στην αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα και λογοτεχνία και έχει μεταφράσει ποίηση και πεζά έργα από τα ελληνικά, τα λατινικά, τα αγγλικά και άλλες γλώσσες. Συλλογές του και ποιήματά του έχουν μεταφρασθεί σε περισσότερες από 20 γλώσσες και έχουν περιληφθεί και δημοσιευθεί σε ξένες ανθολογίες και περιοδικά. Έχει συμμετάσχει σε λογοτεχνικά φεστιβάλς και φόρουμς, έχει προσκληθεί από ξένα Πανεπιστήμια και μορφωτικά Ινστιτούτα και έχει λάβει τιμητικές διακρίσεις, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και το ειδικό βραβείο του έλληνα υπουργού Πολιτισμού για τις ποιητικές μεταφράσεις του από τα αρχαία ελληνικά.

O Rafi Weichart, κριτικός, μεταφραστής και καθηγητής Εβραϊκής λογοτεχνίας γράφει για τον Αμίρ Ορ: «Tα ποιήματά του φέρνουν στον νου τις φωτογραφίες [κάτω δεξιά] του Robert Maplethorpe (1946-1989) [φωτ. αριστερά] που συνδυάζουν οδύνη, ερωτισμό και αισθητικότητα. Ο Ορ συνδέει την ποίηση με την κλασσική παράδοση της γραφής και δημιουργεί μια μοντέρνα ποίηση χωρίς, όμως, να εγκαταλείπει το παρελθόν.»

H γλώσσα λέει: Πριν από τη γλώσσα
ορθώνεται μια γλώσσα. Η γλώσσα είναι σπιλωμένα ίχνη
από κει πέρα
Η γλώσσα λέει: Άκου, τώρα
Ακούς: Ακούστηκε
αντίλαλος.

Πάρε σιωπή και προσπάθησε να σωπάσεις.
Πάρε λέξεις και προσπάθησε να μιλήσεις.

Πιο πέρα από τη γλώσσα, η γλώσσα είναι πληγή
απ' όπου o κόσμος ρέει και ρέει.
Η γλώσσα λέει: Είναι, δεν Είναι, Είναι
δεν Είναι. Η γλώσσα λέει: Εγώ.
Η γλώσσα λέει: Aς σε σημάνουμε,
ας σε νιώσουμε, έλα πες
πως έχεις πει.

Amir Or: Η γλώσσα λέει

= = =

φωτογραφίες: www.blesok.com.mk, www.motherbird.com,
www.dublinwritersfestival.com, plasma-gate.weizmann.ac.il
εξώφυλλα βιβλίων: www.dedaluspress.com, www.breathe-project.net
πίνακας: www.yannisstavrou.gr